Ron Simons

Woensdag 27 januari 2016 kregen we tijdens de repetitie te horen dat Ron Simons erg ziek was.
Begeleid door zijn partner Nicole deed Ron zelf het woord. Het viel hem erg zwaar te vertellen dat genezing nagenoeg onmogelijk zou zijn. De stilte die toen viel sprak boekdelen en was onwerkelijk.
Vier dagen later vierden we gezamenlijk met Ron, familie en vrienden zijn 50e verjaardag met de hoop dat genezing toch mogelijk zou zijn. Het mocht niet zo zijn.

Ron was samen met Ruud van Didden de medeoprichter van De Limburgse Boereblaoskapel.
Na het definitieve einde van het Zuid-Limburgs Blaasorkest werd een doorstart gemaakt en werd in januari 2006 De Limburgse Boereblaoskapel opgericht.

Ron nam hierin het voortouw als muzikant (flüglhoornist), bestuurslid , penningmeester en presentator tijdens optredens. Hij had graag alles in eigen hand al deelde hij alles met medebestuurslid Albert Crapels.
Dagelijks zaten zij tot in de kleine uurtjes achter hun pc en bespraken zij de organisatie van de kapel, optredens en het eerstvolgende BoereBlaosFestijn.

Plannen voor de toekomst werden gesmeed met het BBF als belangrijkste onderdeel.
Ron kunnen we omschrijven als een grote animator van het BoereBlaosFestijn.
In 2016 was Ron op organisatorisch gebied nog volop van de partij. Alles moest goed gaan en niets werd aan het toeval overgelaten. Dat viel niet mee, want het kostte hem uiteindelijk te veel energie.
Maar Ron toch was in 2016 nauw betrokken bij de jubileumeditie van het BoereBlaosFestijn en
was hij drie dagen permanent aanwezig, ondanks het hem lichamelijk te veel moeite kostte.
Chapeau!!!!!!!!!!

Met Ron verliezen wij een fantastische vriend en collega-muzikant, een organisator, regelaar en een grappenmaker eerste klas. “Ik hoor de kapel spelen” waren een van zijn laatste woorden.
Als Limburgse Boereblaoskapel gaven we onze Ron dan ook een waardig en muzikaal afscheid.
Ron, al zullen wij jou in alle opzichten missen, je bent steeds bij ons waar en op welk podium dan ook.
Als blaaskapel gaan we verder en om met zijn eigen woorden te spreken:
“Jonges veer motte door”. “Gaas op dea lolly”.